+ Mijn Updates
+ Mijn Films
- Info
- Stemmen
- Statistieken
Horror|91 minuten
2,8318 stemmen
+ Mijn stem
8 reacties
Genre:Horror
Speelduur:91 minuten
Oorsprong:Verenigd Koninkrijk
Geregisseerd door:MarkJenkin
Met onder meer:MaryWoodvine, JohnWoodvine en EdwardRowe
IMDb beoordeling: 5,6(3.598)
Gesproken taal: Engels
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Enys Men
Een vrouw bevindt zich in het jaar 1973 alleen op een eiland voor de kust van Cornwall. Ze werkt er als vrijwilliger voor een organisatie die het natuurbehoud beheert. Onderzoek doet ze naar een zeldzame plant die nabij een verlaten tinmijn groeit. Terwijl de seizoenen zich afwisselen, poogt de vrouw de gebeurtenissen rondom haar te begrijpen.
',nextArrow: '
',responsive: [{breakpoint: 767,settings: {slidesToShow: 2.2,slidesToScroll: 2}}]});});
Externe links
Volledige cast
Acteurs en actrices
Mary Woodvine
The Volunteer
Edward Rowe
The Boatman
Flo Crowe
The Girl
John Woodvine
The Preacher
', nextArrow: '
',responsive: [{ breakpoint: 767, settings: {slidesToShow: 2.7,slidesToScroll: 2 }}]});});
Reviews & comments
- 8 berichten
- 3 meningen
* denotes required fields.
* denotes required fields.
- 8 BERICHTEN
- 3 MENINGEN
zoeken in:
Vorige1Volgende
John Milton
-
- 22198 berichten
- 12002 stemmen
20 november 2022, 15:02 uur
Nieuwe Mark Jenkin, ik heb de production diaries hierover beluisterd in de BBC Film Programme, vlak voordat de stekker eruit ging. Deze gaat weer polariseren, voorspel ik. Zijn vorige film Bait beviel mij prima, maar super toegankelijk is het niet 🙂
Deze ziet er evenmin uit als een aanrader voor de gemiddelde horrorfanaat, maar voor de liefhebber van meer experimentele, wat arty horror is dit wel een aanrader denk ik. De trailer zie er in elk geval interessant uit. Heel beklemmend sfeertje. @joolstein denk je dat deze jou gaat liggen? Ik durf er mijn geld niet op in te zetten. Laten we Alexspy in elk geval maar uit de buurt houden 😛
Zal wel eind 2023 (en pindakaas) worden, vrees ik. Ik reken niet op een release hier. 🙁
John Milton
-
- 22198 berichten
- 12002 stemmen
16 januari 2023, 13:27 uur
Enys Men director Mark Jenkin and star Mary Woodvine on the complexities of shooting on 16mm, being labelled ‘experimental’ and making DIY films with loved ones.
Elvenraad
-
- 54 berichten
- 175 stemmen
20 april 2023, 07:49 uur
John Milton schreef:
Zal wel eind 2023 (en pindakaas) worden, vrees ik. Ik reken niet op een release hier. 🙁
De pindakaas is sinds gister beschikbaar. Ik ga vanavond maar eens kijken.
Seam
-
- 787 berichten
- 2063 stemmen
22 april 2023, 22:20 uur
De enige twee verwachtingen die ik van te voren had was dat het geen typische 'jumpscare' horrorfilm zou zijn en dat het zoveel mogelijk getrouw zou blijven aan de jaren 70.
Beiden kwamen volledig uit. Allereerst is het indrukwekkend hoe de jaren 70 stijl terugkomt in allerlei aspecten: van geluid tot belichting, montage, lettertype, muziek, acteerwerk, filmgrain en nog veel meer. Over de stijl is heel goed nagedacht, wat bijvoorbeeld ook blijkt uit de audio en mixing van bepaalde scenes. En dat kon allemaal heel fout uitpakken, maar dat doet het zeer zeker niet. Indrukwekkend om naar te kijken, te luisteren en te ervaren.
Maar dan blijft wel het verhaal over. Horror is wel erg losjes te interpreteren, ik vond het veel meer een mysterie dan horror. Het verhaal is namelijk, zeker in het begin, erg traag en zodra het eenmaal op gang komt, is het vooral puzzelen hoe alles in elkaar steekt. Het blijft doelbewust wat vaag en is zeker op meerdere manieren te interpreteren. Alleen in tegenstelling tot echte hersenkrakers, ga je hier nooit helemaal uitkomen. Het is zo'n film waarbij de vraag al snel rijst of de schrijver (tevens regisseur) wel echt antwoorden hierop had, zelfs al waren het meerdere antwoorden. De trance in het begin was vooral rustgevend en erg 'uneventful'. Met een kwartier minder in het eerste stuk was ik wellicht wat meer onder de indruk van het slot. De conclusie is wel interessant en pakkender dan de eerst 45 minuten, gelukkig. Tegen die tijd alleen moest het de eentonige smaak van de eerste helft weg poetsen.
Voer voor de mumblecore liefhebbers die The Lighthouse (Film, 2019) - MovieMeter.nl te duidelijk vonden en het liever abstracter willen. Wat waarschijnlijk betekent, alleen een handjevol mensen waar deze film echt bij aanslaat.
John Milton
-
- 22198 berichten
- 12002 stemmen
5 juli 2023, 19:41 uur
Oef wat een moeilijke film om iets over te schrijven als je toch al wel iets moe bent. Hoe Jenkin omgaat met narratief in zijn films heeft daar alles mee te maken. Hoewel Enys Men traag begint, grijpt het je steeds meer naar de strot als audiovisuele ervaring; ondanks dat je als de film op pauze gezet zou worden, desgevraagd vermoedelijk niet precies uit zou kunnen leggen waar het over gaat, en waar de spanning precies zit. Maar wat deze man doet op het vlak van editing en sound design met zijn korrelige 16mm beelden, is een feestje voor wie daarvan smult.
Net als Bait ZEKER geen film voor iedereen, eerder het tegenovergestelde.
Nog wat extra leesmateriaal naast de eerder gedeelde link.
3,8*
ZAP!
-
- 5201 berichten
- 3570 stemmen
5 juli 2023, 20:16 uur
Nieuwsgierig makende ('70s throwback) trailer. Gelukkig is de LP wel te koop... 😐
joolstein
-
- 9701 berichten
- 7992 stemmen
8 oktober 2023, 14:23 uur
"The monument has become a focal point for the collective grief for so many"
Yup, alle vakjes van de *KUCH* moderne 'verheven horror' (wat blijft het toch een betekenisloze term) worden weer afgevinkt. Het afwijkende visuele formaat, de lange close-ups van flora en fauna of gezichten, (hier waren er zelfs ook schoenen), de horror is metaforisch en komt voort uit een dramatische element (tenminste zo interpreteer ik het bij deze film) en het dubbelzinnig of vaag zijn. Kortom ‘horror voor de niet-horror’ kijker.
Deze film spant daarnaast zo beetje de kroon; een Vrijwilligster woont op Enys Men (Cornish voor Stone eiland), met als enige doel het observeren en meten van een plant die dichtbij een klif groeit. Je ziet haar heen en weer lopen van haar huisje naar de klif en terug, terwijl ze pauzeert om een steen in een oude mijnschacht te gooien.. Af en toe zet ze de generator aan en worden de natuurgeluiden overstemd door het gekletter.
Blijkbaar was het hoogtepunt dat er korstmos op de plant begint te groeien. En ook op De Vrijwilliger. Niet dat het daardoor spannender of zelfs maar begrijpelijker wordt. Naast een staande steen (die voor sinister moet doorgaan) zijn er af en toe er ook verschijningen; dansende kinderen, een priester, mijnwerkers, reddingsboot bemanning en een tienermeisje. Tja...misschien zijn deze achter elkaar gezette reeks scènes allemaal heel erg zen of kan je er goed op mediteren maar meer indruk achterlaten dan dat ik mijn schouders ophaal deed het ook niet!
Woland
-
- 4361 berichten
- 3556 stemmen
22 september, 11:28 uur
Puur op sfeer en setting kan ik hier wel een voldoende uit halen. Maar zware kost is dit wel, of vooral, traag, vaag en arty. Seam zei ook al zoiets, maar dit is inderdaad een soort van The Lighthouse voor mensen die die film te duidelijk, lineair en plotgedreven vinden. Enys Men speelt zich af op het gelijknamige eilandje bij Cornwall, waar een vrouw van in de 50 alleen woont en ze dagelijks een of ander plantje meet en observeert, en alleen af en toe contact heeft met mensen om voor extra bevoorrading te zorgen. Daarnaast ziet ze allerlei visioenen en rare zaken - een jonge vrouw, scheepsbreukelingen, een grote bemoste steen, een put, een koortje, zichzelf. Wat het allemaal precies betekent, ik weet het niet, maar dat een scheepsongeluk van anderhalve eeuw eerder een cruciale rol speelt is duidelijk.
Wat er precies gebeurt en waarom ze allerlei visioenen ziet uit het verleden van haarzelf en van Enys Men, dat is me niet echt duidelijk. Maar dit alles is wel behoorlijk sfeervol en fraai opgenomen - een overtuigende jaren '70 retro-look, en fraaie desolate beelden van het Engelse kustlandschap en specifiek het Cornwallse eilandje Enys Men. En dat was ondanks de vaagheid van het plot alsnog wel genieten voor mij.
Vorige1Volgende